Η Ιστορία μας
Το κτήμα που μιλούσε μόνο του
Πριν από είκοσι περίπου χρόνια εξερευνώντας το μονοπάτι που ενώνει τον Κάμπο με τα Λουτρά γνωρίσαμε και ερωτευτήκαμε ένα από τα πιο όμορφα μέρη στο εσωτερικό της Τήνου. Αυτός ο τόπος μας μίλησε και εμείς δεθήκαμε για πάντα μαζί του, με την ιστορία και τους μύθους του. Είχαμε όμως ένα δύσκολο έργο μπροστά μας και απόλυτη συνείδηση της ευθύνης. Οφείλαμε πρώτα να καθαρίσουμε, να συντηρήσουμε και να αναζωογονήσουμε το ίδιο το κτήμα και να φροντίσουμε τους κήπους και τα δέντρα του. Στο επίκεντρο βρισκόντουσαν οι αιωνόβιες ελιές, ο πορτοκαλεώνας της ιστορικής Σχολής των Ουρσουλινών και η δεσπόζουσα στο κέντρο φιλύρα. Ύστερα έπρεπε να ξαναφτιάξουμε τα υφιστάμενα κτίσματα, τις αγροικίες και τις ξερολιθιές.
Το κρυμένο αμπελοτόπι
Έτσι εντοπίσαμε επίσης κοντά στις ξερολιθιές πολλές εγκαταλειμένες απλωταριές, έρποντα παμπάλαια αμπέλια που ζούσαν και έκαναν σταφύλια με ελάχιστη ή και καμία συνδρομή από ανθρώπινο χέρι. Το κτήμα μάς μίλησε πάλι από μόνο του και η αναδίφηση στις ιστορικές πηγές και τους παλαιούς χάρτες το επιβεβαίωσε. Οι πλαγιές κάτω από το Εξώμβουργο και την Ξινάρα ήταν επί αιώνες ένας γεωργικά ενεργός χώρος με διάφορες καλλιέργειες και πολλούς αμπελώνες. Αυτές οι εμπειρίες και αυτές οι πληροφορίες για το παρελθόν του Καράδου και της Μεσαριάς αλλά και η επικοινωνία με σοφούς ανθρώπους που αγαπούν το νησί τους και γνωρίζουν εις βάθος την ιστορία του μάς οδήγησε στο να οραματιστούμε και να δημιουργήσουμε ένα νέο αμπελώνα στο επίκεντρο του οποίου βρίσκονται οι γηγενείς και κυκλαδίτικες ποικιλίες (ποταμίσι, κουμαριανό, ασύρτικο, μαυροτράγανο).
Η πραγμάτωση του ονείρου
Μάς δόθηκε παράλληλα η ευκαιρία να προχωρήσουμε με τη βοήθεια ανθρώπων και θεσμών, και μάλιστα πιο γρήγορα απ’ ότι αρχικά σχεδιάζαμε, στην κατασκευή ενός σύγχρονου οινοποιείου που διαθέτει όλα τα μέσα για την παραγωγή υψηλής ποιότητας κρασιού. Ο σύγχρονος εξοπλισμός του δίνει τη δυνατότητα στην οινολόγο μας Ελένη Αλευρά να αξιοποιήσει με μοναδικό τρόπο την ιδιαιτερότητα των γηγενών αμπελώνων.
Η Φιλύρα και ο Χείρων
Στο σήμα του οινοποιείου και της ετικέτας βλέπουμε ένα δέντρο και ένα κένταυρο με ένα αμπέλι. Μόνο που το δέντρο δεν είναι οποιοδήποτε δέντρο. Είναι μια τιλιά ή φλαμουριά ή, καλύτερα, μια φιλύρα. Και ο κένταυρος δεν είναι ένας ανάμεσα στους πολλούς. Είναι ο δάσκαλος του Αχιλλέα και πολλών άλλων, σοφός γνώστης και θεραπευτής Χείρων, ο γιος της νύμφης Φιλύρας. Εκείνος έγινε κένταυρος και η μητέρα του δέντρο ως αποτέλεσμα μιας αναγκαίας μεταμόρφωσης. Οι μυθολογικές αυτές αναφορές συμβολίζουν την αιώνια προσπάθεια του ανθρώπου να εξελίξει τον εαυτό του και να συμφιλιωθεί με το περιβάλλον του. Το ίδιο συμβαίνει και με την πορεία από το καλό και φροντισμένο αμπέλι στην επεξεργασία του επιλεγμένου σταφυλιού και την παραγωγή ενός εξαιρετικού κρασιού. Η απόλαυση ενός ποτηριού από ένα κρασί που έχει περάσει από αυτή τη δοκιμασία είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία για τις αισθήσεις μας. Ταυτόχρονα μας αποκαλύπτει κάτι από τον τόπο, τους θρύλους, την ιστορία αλλά και τον κόπο πολλών ανθρώπων που συνεργάζονται αρμονικά για να φτιάξουν κάτι ιδιαίτερο.
Οικογένεια Παπαγεωργίου
